《أسماء بنت عُمیس گوید: در آخرین لحظات زندگی حضرت فاطمه (سلام‌الله علیها) حضور داشتم. آن بانوی بانوان عالَم غسل کرد، لباس‌هایش را عوض کرد و در گوشه منزل به راز و نیاز مشغول شد. پیش رفتم تا از نجوا‌های آن بزرگوار با حضرت حق آگاه باشم. فاطمه را دیدم که رو به قبله نشسته و دست‌ها را به سوی آسمان برده و با کمال خلوص زمزمه می‌کند: إلهی و سیّدی أسئلُکَ بِالّذینَ اصطَفَیتَهُم و بِبُکاءِ وَلَدَیَّ فی مُفارِقَتی اَن تَغفِرَ لِعُصاةِ شیعتی و شیعةِ ذُرّیَتی؛ خداوندا!
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت